لذتي برتر از مادر شدن هست ؟

لذتی برتر از این نیست که جوانه ای در درونت بپرورانی و از آنگاه که قدمهای لرزانش را به این دنیا میگذارد

فرشته ی نجاتش شوی و نیازهای کودکانه اش را با دل و جان برآوری و روزی نه چندان دور از آن زمان که

شیره ی جانت را شبانه خسته و ناتوان در دهانش مینهی یا دست و پاهی ظریف و ناتوانش را نوازش

 میکنی تا روی دو پاهای کوچکش بایستد و چند قدم تا آغوشت را،با خنده و هیجان گام بردارد و خودش

را روی وجودت رها کند گرمای تنش را حس میکنی و تو هم در شادی این گام بزرگش در آینده شریک

میشوی........

وصف ناپذیر است که زمانی به چشمهایم مینگری و با نگاه و لبخندت همراهی مرا میطلبی

یا وقتی مشغول کارهای روزانه در آغوشت گرفتهام و با تکه ای نان سرگرمت کرده ام ناگهان دل کوچکت

برایم میتپد و میخواهی خستگی ام را بزدایی و تا همیشه خاطره ای شیرین تر از تمام لقمه های عالم

برایم به یاد بگذاری....تکه نان را که با دستان کوچکت به من تعارف میکنی و نمیدانم از فکر این که به من

اندیشیده ای اشک بریزم یا بخندم.......

لذتی برتر هست؟

هستي  من دوستت دارم